Wat is dit raadselachtig prehistorische dier? Een krokodil, een tandwalvis, een varaan? Directeur Martinus van Marum koopt in 1783 de indrukwekkende fossiele kaken van een ‘Maashagedis’ (naar de vindplaats van de eerste fossielen van dit type in de Sint-Pietersberg aan de Maasoever) – zonder zeker te weten tot welke diersoort ze behoren. In zijn tijd geloven wetenschappers dat dieren onmogelijk kunnen uitsterven: dat alles wat God heeft gemaakt, perfect is en nooit verdwijnt.

Hun verklaring voor fossielen van dit soort zeemonsters is eenvoudig: ze leven nog diep in de oceaan, waar ze niet makkelijk te vinden zijn. Maar in 1800 bewijst anatoom Georges Cuvier dat mammoeten niet hetzelfde zijn als olifanten. Aangezien mammoeten nergens meer op aarde te vinden zijn, kan het niet anders dan dat ze zijn uitgestorven. Met dit besef begint de moderne paleontologie, waarbij wetenschappers zich verdiepen in de fossiele resten en sporen van levende wezens. In de Tweede Fossielenzaal vind je meer over de fascinerende geschiedenis van deze wetenschap.