Dit raadselachtig stelsel van buizen, leidingen en flessen is een verbrandingstoestel, speciaal gemaakt voor museumdirecteur Martinus van Marum. Hij onderzoekt hiermee een recente ontdekking uit de moderne scheikunde: de chemische reacties die bij verbranding plaats vinden.

In de 17de eeuw waren wetenschappers er nog van overtuigd dat brandbare materialen, zoals hout of stro, de stof ‘flogiston’ bevatten. Als deze vrijkomt, ontstaat vuur en wordt het verbrande object lichter.

Maar experimenten tonen aan dat dit niet klopt! Aan het eind van de 18de eeuw bewijst Antoine Lavoisier dat verbranding alleen kan bestaan dankzij zuurstof uit de lucht en dat de totale massa van betrokken stoffen gelijk blijft. Ook toont Lavoisier aan dat water geen enkelvoudig element is, maar samengesteld is uit zuurstof en waterstof.

Dankzij het verbrandingstoestel kan Van Marum de nieuwe theorieën demonstreren. Bij de verbranding van waterstof wordt zuurstof opgenomen en ontstaat uiteindelijk water. Het gewicht daarvan blijkt exact gelijk aan het gewichtsverlies van de beide gassen. Hoe het apparaat er in het echt uitziet? Dat kun je zelf ontdekken in de Ovale Zaal.