Als je een sterke lichtbron nodig hebt, dan is er tegenwoordig keuze genoeg. Zelfs een compleet voetbalstadion verlichten is geen probleem. Dat was in de 19de en 18de eeuw wel anders. De enige sterke lamp van toen was de zon. Fel genoeg, maar met een groot nadeel: de zon beweegt langs de hemel en verlicht daardoor steeds andere plekken. De heliostaat was een slimme uitvinding om de zonnestralen urenlang op één plek te bundelen - wel zo handig als je bijvoorbeeld iets wilde projecteren voor een publiek. Dat doet dit apparaat met een spiegeltje dat de zonnestralen opvangt en weerkaatst op de plek waar je het licht nodig hebt. Dat spiegeltje zit vast aan een soort klokje dat ervoor zorgt dat het spiegeltje precies de beweging van de zon volgt. Daardoor kon je deze lichtbron urenlang gebruiken op dezelfde plaats. Lichtprobleem opgelost!