Vanaf 1904 woont Isaac Israëls enige jaren in Parijs. Daar tekent en schildert hij veel in het circus Medrano, waar dit meisje werkt als trommelaar. De schilder portretteert haar en vele andere artiesten, onder wie muzikanten, danseressen en worstelaars, onder tentdoeken en in kermiszaaltjes.

Als zoon van Jozef Israëls, dé schilder van de impressionistische Haagse School, is Isaac al vroeg bezig met beeldende kunst. Anders dan zijn vader richt hij zich niet op het platteland, maar op het bonte leven in de grote stad. In Amsterdam werkt hij met collega-kunstenaar George Breitner in theaters, op de kermis, in winkels of gewoon op straat. Ze vangen vluchtige momenten in fotografische snapshots en bestuderen vooral de lagere klasse; dienstboden, mannequins en naaisters verschijnen voor hun ezel. Het levert ze de titel ‘Amsterdamse impressionisten’ op.

Teylers koopt dit schilderij in 1914. Terecht wordt het door de kunsthandel aangeprezen als 'een markant stuk'. Het is een van de laatste grote aankopen voor de wederopbloei van het museum in de jaren tachtig.