De Republiek der Zeven Verenigde Nederlanden en Engeland strijden sinds halverwege de 17de eeuw geregeld om de (handels)macht op zee. In 1780 is het weer raak. Twee vloten oorlogsschepen, die graantransporten begeleiden door de Oostzee, krijgen een conflict: het begin van de Vierde Engels-Nederlandse Oorlog (1780-1784). De derde oorlog tussen de concurrerende landen is ruim een eeuw geleden en de Nederlandse marine is verwaarloosd. Eigenlijk is de oorlogsvloot in deze staat niet opgewassen tegen een militair treffen. Toch weten de Nederlandse schepen de Engelse te overwinnen bij de Doggersbank: een ondiepte in de Noordzee ten noordwesten van Engeland. Dit wordt uitbundig gevierd en de bevelhebbers van de vloot krijgen ieder een grote gouden erepenning. Een ambassadeurspenning, zo genoemd omdat ze in de regel werden uitgereikt aan buitenlandse ambassadeurs bij terugkeer naar eigen land. Op beide zijden zijn de wapens van de Republiek, het Huis Oranje-Nassau en de Zeven Provinciën aangebracht. De inscriptie op de rand maakt duidelijk dat de penning is uitgereikt vanwege de Slag bij de Doggersbank. Dit is het exemplaar van Wolter Jan Baron Bentinck, dat postuum werd uitgereikt. Zijn familie kreeg deze penning, want de baron overleed op 24 augustus 1781 aan zijn verwondingen opgelopen bij de Doggersbank.